بررسی سواد سلامت الکترونیک و عوامل پیش‌بینی‌کننده آن در میان بیماران مراجعه‌کننده به یک بیمارستان نظامی در شهر تهران طی سال 1396

زمینه و هدف: توسعه سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات بر تمامی زمینه­ها از جمله مراقبت­های بهداشتی تأثیر گذاشته است. با توجه به ازدیاد منابع الکترونیک که محتوای سلامت تولید می‌کنند، داشتن سواد سلامت کافی بیماران یک الزام به نظر می‌رسد. این مطالعه با هدف ارزیابی سطح سواد سلامت الکترونیک بیماران مراجعه کننده به یک بیمارستان نظامی و شناسایی عوامل مرتبط با آن انجام شد. روش‌ها: این مطالعه توصیفی در یک بیمارستان نظامی در شهر تهران و در سال 1396 اجرا شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، نسخه فارسی سنجه سواد سلامت الکترونیک بود که توسط بیماران تکمیل گردید. انتخاب بیماران به صورت تصادفی ساده بود. همچنین تعدادی متغیرهای شخصی و جمعیت‌شناسی به منظور شناسایی ارتباط آن‌ها با سواد سلامت الکترونیک، جمع‌آوری گردید. از آزمون‌های تی مستقل و آنالیز واریانس به منظور مقایسه گروه‌های مختلف و از آزمون‌‌های همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه به منظور ارزیابی ارتباط متغیرهای تحقیق و امتیاز سواد سلامت الکترونیک استفاده شد. یافته‌ها: در این مطالعه تعداد 223 بیمار شرکت داشتند که 118 نفر مرد و 105 نفر زن بودند. میانگین امتیاز سواد سلامت الکترونیک در بیماران مورد مطالعه 256/8 ± 35/25 بود که مقدار پایینی است. بیماران شرکت کننده از منابع برخط سلامت آگاه بودند و چگونگی جست و جو، مکان و استفاده از این منابع را می‌دانستند اما فاقد مهارت‌های ارزیابی و تمیز کیفیت منابع بی کیفیت از با کیفیت بودند و از استفاده اطلاعات این منابع به منظور اتخاذ تصمیمات مربوط به سلامت اطمینان نداشتند. نتیجه‌گیری: سطح سواد سلامت الکترونیک در میان بیماران مراجعه کننده به بیمارستان نظامی کم بود. یافته‌ها نشان می‌دهد آنها نیاز به توسعه دانش خود در زمینه سلامت الکترونیک دارند.